Een eenzame godin

Naxos tempel DemeterNAXOS (Griekenland)   Er staan een stuk of tien auto’s geparkeerd langs het doodlopende weggetje. We lopen langs een betonpad het opgravingsterrein op. Het huisje waar de kaartjes verkocht worden, is leeg. Het toegangshek staat open.

 

We lopen naar beneden naar het museum. Het museum is dicht. We lopen naar de tempel. We verbazen ons hoeveel van de tempel nog overeind staat. Overal staan informatieborden. De zon heeft ze onleesbaar gemaakt. We maken foto’s en rijden terug. Straks maar ‘ns opzoeken...

Waar het eenzame zuiden van Naxos begint, ligt bij Sangri een vruchtbare vallei. Er lopen koeien die we voor het gemak maar Hollandse koeien noemen. Zo’n 2500 jaar geleden verbouwden de boeren hier graan dat ze aan de Atheners verkochten.
Door eer te bewijzen aan de godin Demeter hoopten ze zich ook in de toekomst te kunnen verzekeren van goede oogsten. Ze bouwden een kleine tempel met vijf zuilen aan de voorkant. De restanten ervan werden pas in 1949 ontdekt.

Archeologen gaan ervan uit dat de Demeter-tempel van Sangri tussen 530 en 520 v.Chr. gebouwd moet zijn ten tijde van Lygdamis, de tyran van Naxos. Hij was de man die de grote Apollo-tempel aan de ingang van de haven van Naxos bouwde. Daar is alleen de Portera van overgebleven, de gigantische fotolijst waarin de toeristen dagelijks met honderden tegelijk de zonsondergang komen vieren.
De Demeter-tempel bleek een ware goudmijn voor de onderzoekers. Omdat de plek zo lang vrijwel ongemoeid gebleven is, bleek relatief veel van het oorspronkelijke materiaal nog aanwezig. Antwoorden op vragen over de constructie van klassieke Ionische tempels lagen er bij wijze van spreken over het oprapen.
Het is dan ook geen wonder dat ze op het idee kwamen een breed publiek te laten kennismaken met de tempel van Sangri. En natuurlijk tastte de Europese Unie diep in de buidel om het project van de grond te krijgen.
(oktober 2017)

 

De Cycladen in Plaatselijk Belang