Groningen, district Saramacca
GRONINGEN (Suriname) Vandaag gaan we naar Groningen, het dorp Groningen in het district Saramacca om precies te zijn. De navigatie loodst ons een enorm eind door de buitenwijken van Paramaribo om uiteindelijk op de Kwattaweg terecht te komen, het begin van de meer dan 200 kilometer naar Nickerie in het westen van het land.
Paramaribo Zoo
PARAMARIBO (Suriname) In het noordwesten van Paramaribo ligt de Cultuurtuin, een stukje ongegeneerde jungle tegen het centrum van de stad aan. In de Cultuurtuin ligt Paramaribo Zoo. Op de parkeerplaats van de dierentuin is ruimte voor honderden auto’s, vanmiddag staan er maar twee. De mevrouw achter het loket zegt we onze fietsen achter de poort mogen stallen.
Graf in de Palmentuin
Onze Hendrik Jan
PARAMARIBO (Suriname) Vanaf de Jessurunstraat heb je uitzicht op de hoge lokalen van een school. Overdag zie je er jongelui lopen met blauwe overhemden en spijkerbroeken of geruite rokken, de nationale schoolkostuums van het Surinaamse voortgezet onderwijs. De school heet de Hendrikschool en staat aan de Henck Arronstraat, vlakbij de Sint Petrus en Pauluskathedraal in het historische centrum van Paramaribo.
De Kaaimannenman
COMMEWIJNE (Suriname) Als het bootje ons en onze fietsen vanuit Leonsberg over de Surinamerivier en de Commewijne bij de plantage Rust en Werk heeft afgeleverd, worden we op de steiger opgewacht door niemand minder dan Manoja, de Kaaimannenman. Hij wil ons over het leven op Rust en Werk vertellen en praat een uur lang aan één stuk door...
De mooiste dag van hun leven
SANTORINI (Griekenland) Santorini is het duurste Griekse eiland, het dorp Oia balancerend op de noordwestelijke kraterwand van Oia is de duurste plek op Santorini. ’s Avonds in afwachting van de zonsondergang vechten de toeristen om de beste plekjes op de terrassen. We verbazen ons over het Chinese bruidspaar dat tegen het muurtje poseert. Op de achtergrond ligt de zee diep onder de straatjes van Oia.
Stad onder het puin
Next bus to Parissa
SANTORINI (Griekenland) Het busstation ligt aan de straat Mitropoleos, net buiten het schilderachtige gedeelte van het stadje Fira op de kraterwand van Santorini. Er is niets schilderachtigs aan het busstation. Het pleintje is heet, het stinkt er en overal ligt rommel naast de volle afvaltonnen. Op een ruimte van ongeveer dertig bij dertig meter blijken een stuk of tien plaatselijke autobussen te passen. Reizigers haasten zich tussen de bussen door.
Een eenzame godin
Het laatste oordeel
NAXOS (Griekenland) Midden op Naxos bij het dorp Moni staat tussen de olijfbomen de kerk Panagia Drosiani, ofwel ‘Onze Lieve Vrouwe die Verkoeling biedt’. Het is zondagmiddag en het is er druk. De oudste delen van de kerk stammen uit de zesde eeuw, later zijn er drie byzantijnse kapellen tegenaan gebouwd. Ik verbaas me altijd over zo’n ouderdom. Het idee dat deze kerk er al stond toen de inkt van de Evangeliën nauwelijks droog was…
Een dorp om in te verdwalen
PAROS (Griekenland) In de heuvels midden op Paros ligt het dorp Lefkes in een smalle vallei. In de reisgidsen vind je omschrijvingen als charmant, origineel, authentiek, gezellig. We zijn al eens eerder in het dorp geweest, met de bus toen. Het bleek destijds nog een heel gedoe om de laatste bus te halen omdat je in Lefkes uitstekend kunt verdwalen - ondanks het feit dat het een klein dorp is.
De vogels van het plein
PARAMARIBO Zondagochtend zeven uur op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo. Op regelmatige afstand van elkaar staan lange palen in het gras waar vogelkooitjes aan hangen. Tussen de palen zijn groepjes mannen druk met elkaar in gesprek. Dan wordt met luide stem de eerste wedstrijd aangekondigd: ‘Rowtie, twee minuten’.
Drents koopman in Suriname
PARAMARIBO Vanuit Paramaribo is het een mooi fietstochtje naar Peperpot, een oude plantage op de oostoever van de Surinamerivier. Zodra je de rivier over bent en de drukte van Meerzorg achter je hebt gelaten, kom je een andere wereld binnen. Een andere tijd lijkt het bijna. We fietsen door een vlak polderlandschap met mooie zandwegen en kaarsrechte kanaaltjes richting rivier.
De rivier over
Fout geparkeerd in Berlijn
BERLIJN Het is zondagavond en er zit duidelijk onweer in de lucht. We zitten op het terras van Café Orange aan de Oranienburgerstrasse in Berlijn. Het hele terras kijkt naar een groepje agenten rond een geparkeerde scooter aan de overkant van de straat. Ze overleggen met heftige gebaren. Drie politieauto’s met bellende collega’s staan slordig op het trottoir.
Streep door Checkpoint Charlie
BERLIJN Checkpoint Charlie aan het eind van Friedrichstrasse is een toeristenattractie en wat voor één. Lonely Planet noemt het een ‘tacky tourist trap’, ofwel een smakeloze toeristenval. Toeristen laten zich voor de zandzakken van de nepgrenspost fotograferen tussen nepmilitairen in Amerikaanse, Russische, Engelse of Franse uniforms.
Actie op de Brandenburger Tor
De heilige boom van de Guanchen
Overwinteren in El Golfo
Niemand meer aan boord in Agia Galini
Het duivelse dorp Kalami
Het geheim van Frangokástello
De ezels van Samariá
De trein naar Florence
SADALI (Sardinië) De man van het café vraagt of we de jongens op het station gezien hebben. We zijn in Sadali, een bergdorp in de bossen langs de noordoever van de Flumendosa die zich hier verbreed heeft tot een kilometers breed stuwmeer. Nee, we hebben de jongens niet gezien, zelfs het station niet.
Voor straf naar Sardinië
CASTIADAS (Sardinië) We zijn in het zuidoosten van Sardinië, vlakbij het toeristenoord Costa Rei. De oude man op het terras van het wegrestaurant vraagt of we al in Castiadas geweest zijn. Hij wijst naar de overkant van de weg. Daarginds ligt Castiadas, zegt de man. In zijn jeugd was het een ‘colonia penal’, een strafkolonie in het Nederlands. Wie daar zat, kwam er nooit meer vandaan, vertelt hij.
De koning te rijk
Vogel op de telefoonkabel
HYDRA (Griekenland) Terug op Hydra en er is gelukkig niets veranderd. De drukte en het gedoe rond de haven zijn er nog steeds, net als de rust en stilte twee straten verderop. We proberen op de telefoon te zoeken waar het huis van Leonard Cohen staat. Zonder succes, volgernde keer van tevoren beter uitzoeken.
Een hoekje van de wereld
SKYROS (Griekenland) Als de veerboot Achilleas de haven van Linaria binnenvaart, klinkt hoog boven ons vanaf de kust ‘Also Sprach Zarathustra’ van Strauss. Zarathustra hoort hier op het eiland al jaren bij de welkomstrituelen. Even later hobbelt onze rode Panda de havenkade op. We zijn na tien jaar terug op Skyros.
Het geduld van een ontdekkingsreiziger
De maan boven Sao Jorge
Lijn 28 naar Graca
LISSABON (Portugal) Piepend en knarsend wurmt Lijn 28 zich omhoog door de bochtige straten voorbij de kathedraal. Af en toe wordt het dubbelspoor enkelspoor en regelen stoplichten de doorstroming van het tramverkeer. Hier en daar zijn de straatjes zo smal dat alleen de tram tussen de huizen door past. De jeugd die elders graag even gratis op de treeplank meelift, haakt hier bijtijds af.
De grote leegte van de Algarve
De burcht van de Tempeliers
ALGARVE (Portugal) Boven Castro Marim torent het kasteel uit. We klimmen via de lange trap omhoog. Vanmiddag zijn wij de enige bezoekers. Aan de voet van de heuvel liggen de zoutpannen langs de Guadiana. Er zweven ooievaars rond het kasteel. Aan de overkant van de rivier ligt Spanje, de belangrijkste reden van het bestaan van dit enorme fort.
Blij dat we er weer zijn
SAMOS (Griekenland) Ongevraagd zet de mevrouw van het café een schaaltje olijven naast onze glazen. Dan volgen pinda's en blokjes kaas. Als we later nog een keer terugkomen, komt ze met schaaltjes stiffado (stoofpot) uit de keuken. Na het afrekenen brengt ze nog snel een schoteltje met partjes sinaasappel. Ze is blij dat we er weer zijn.
Het seizoen begint in Kokkari
SAMOS (Griekenland) Eigenlijk is Samos er nog niet helemaal klaar voor als wij in de laatste week van april aankomen. Kokkari ligt zich te verkneuteren in het zonnetje. De poezen op de kade rekken zich lekker uit. Net als de mensen van het dorp. Ze kijken ons enigszins verbaasd aan: de eerste lichting toeristen van het jaar...
Een nieuwe boulevard voor Puerto Naos
LA PALMA (Canarische Eilanden) Als we naar La Palma gaan, gaan we altijd naar Puerto Naos. Het dorp ligt halverwege de westkust van het eiland. Een kleine boulevard met wat straatjes erachter. Middenin Puerto ligt een enorm rotsblok op het strand. Bovenin staat de Heilige Maagd in een nis achter een groezelig raampje. Op het hoekje ligt Bar La Moncloa. Nergens gaat de zon mooier onder dan vanaf het terras van La Moncloa.
Perros de Caza
LA PALMA (Canarische Eilanden) Langs de zandweg vanaf El Pilar naar het noorden staan vandaag overal kleine bordjes. 'Zona de adiestramiento de perros de caza' staat erop. Deze zondagmorgen wordt hier op de helling met honden gejaagd. Geen jachthonden die het wild voor de jager apporteren, de 'perros de caza' jagen zelf. Een eeuwenoude traditie van de boeren in deze streek.
Het hoogste woord in Sevilla
SEVILLA (Spanje) Bij Sevilla hoort rumoer en lawaai. Dit is niet negatief bedoeld, begrijp me goed. Beter zou het zijn om hier een positiever woord als 'geroezemoes' te gebruiken, ware het niet dat het geproduceerde geluid dit woord minder voor de hand liggend maakt. Al op een paar straten afstand hoor je het pleintje liggen waar ze buiten aan de bar een biertje drinken.
Een cruise voor € 14 p.p.
CYCLADEN (Griekenland) Voor de haven van Adamas ligt het grote witte cruiseschip Silverwind. Twee bootjes pendelen tussen het schip en de kade. Daar staat de blauwe partytent van Silversea Cruises. Een steward achter een tafeltje regelt het transport van en naar het schip. De Silverwind is net begonnen aan een tiendaagse cruise van Piraeus naar Civitavecchia bij Rome. De goedkoopste suite op de Silverwind kost deze reis 4530 euro.
Landelijke politiek op het dorpsplein
ANTIPAROS (Griekenland) We zitten op het terras van het grote café aan het pleintje aan het eind van Antiparos, vlakbij de kerk en het Kastro. Elke avond bivakkeert daar hetzelfde gezelschapje van oudere heren die bier, chips en pinda’s met elkaar delen. Vanavond echter wordt de rust van de lome juni-avond op het dorpsplein verstoord door de landelijke politiek.
Een goede keuze
PAROS (Griekenand) Vissersdorp Naousa in het noorden van Paros doet zijn uiterste best om een beetje op het naburige Mykonos te lijken. In de straatjes vind je de winkeltjes met de Grote Merken. Sommige caféhouders denken dat een serie waxinelichtjes in de boom en een rij gekleurde kussens op een muurtje hen het recht verschaffen om voor drie koffie en een pilsje twintig euro te vragen. Gelukkig heeft Naousa méér te bieden…
Leven met de vulkaan
EL HIERRO (Canarische Eilanden) In oktober 2011 was El Hierro enkele dagen wereldnieuws. Na duizenden kleine aardbevingen begon in de oceaan voor de kust een onderzeese vulkaanuitbarsting. Uit de nieuwe kraterbuis ontsnapten zwavel en kooldioxide. De Mar de Las Calmas deed zijn naam niet langer eer aan. Het zeewater borrelde als een jacuzzi. Af en toe schoten er lavastenen uit het water omhoog.
Eilandgevoel
EL HIERRO (Canarische Eilanden) Soms overvalt je het gevoel dat je niet verder hoeft. Eigenlijk ben je d'r, realiseer je je. Mooier dan dit wordt het niet. Dat is in diepste wezen het eilandgevoel. Ver weg van de grote-mensenwereld, teruggeworpen op lotgenoten. El Hierro is het ultieme eilandgevoel.
La Gran Muralla
EL HIERRO (Canarische Eilanden) Acht jaar geleden kwamen we in Frontera bij toeval in Apartamentos Frontera terecht. Er zat een oude dame achter de receptie van Hotel Frontera die ons naar een gebouw achterin de bloementuin bracht. Terug op El Hierro wilden we beslist terug naar Apartamentos Frontera.
Terug in Frontera
De kerststallen van de stad
Bar Alfalfa
SEVILLA (Spanje) Een Spaanse bar is altijd te klein. Er moet nu eenmaal altijd meer gebeuren dan op de beschikbare vierkante meters mogelijk is. Een bar in Spanje is méér dan een plek om te drinken. De bar is ook een huiskamer met een luide tv, een restaurant, een restaurantkeuken, een winkel en het voorraadmagazijn.
Een familiegraf op Père Lachaise
Het park van de Parijzenaars
PARIJS (Frankrijk) Parc des Buttes Chaumonts kennen alleen de Parijzenaars. Kinderen spelen in het gras, hun ouders zitten op een deken en picknicken. Het negentiende arrondissement laat er de hond uit. Ze zitten te lezen op een bankje of ze lopen er hard tegen de heuvels op. Bovenin het park heb je een prachtig uitzicht op de Sacré-Coeur.