Paramaribo Zoo

Jaguar Paramaribo ZooPARAMARIBO (Suriname)   In het noordwesten van Paramaribo ligt de Cultuurtuin, een stukje ongegeneerde jungle tegen het centrum van de stad aan. In de Cultuurtuin ligt Paramaribo Zoo. Op de parkeerplaats van de dierentuin is ruimte voor honderden auto’s, vanmiddag staan er maar twee. De mevrouw achter het loket zegt we onze fietsen achter de poort mogen stallen.

 

Eenmaal het park binnen lopen we langs de kooien van de dieren. Meteen komen bij mij beelden van vroeger binnen. Dierenpark De Vluchtheuvel in Norg in de jaren vijftig, een leeuw in een kooi, apen en vogels in hokken, rondjes rijden op een pony.

Het idee van een Surinaamse dierentuin kwam in 1966 van premier Jopie Pengel. Hij hield van dieren, zelf was hij in de tuin achter zijn huis een opvang voor dieren begonnen. Pengel wilde in de dierentuin laten zien welke dieren schuilgaan achter het geritsel in het Surinaamse binnenland. Twee jaar na zijn dood, in 1972 werd in de Cultuurtuin zijn Paramaribo Zoo geopend.
De eerste jaren was de dierentuin een doorslaand succes met vele tienduizenden bezoekers per jaar. Die gouden jaren zijn nu duidelijk voorbij, minder bezoekers, dus minder entreegelden en met een overheid die de subsidiekraan heeft dichtgedraaid.

Paramaribo Zoo moet zichzelf zien te redden en legt daarbij de nodige creativiteit aan de dag. Aan de grote vliegkooi hangt een bord: ‘Apotheek Tjong Akiet steunt Paramaribo ZOO door de kosten van voeding en verzorging van de Gonini voor zes (6) maanden te betalen’. (De gonini is de grootste arend ter wereld, in het Nederlands heet hij harpij-arend.)
De brulapen van de Paramaribo Zoo doen hun naam alle eer aan. Er zitten allerlei soorten apen in de kooien en minstens net zoveel in de bomen erboven, op bezoek vanuit de Cultuurtuin. Twee reuzemiereneters scharrelen over hun veldje. De jaguar ligt lui op een grote betonnen buis en kijkt ons wat lodderig aan.

Een paar dagen later kom ik in een stapel oude tijdschriften in het appartement een oud nummer van de Parbode tegen. (De Parbode is ongeveer de Surinaamse HP/De Tijd.) Tom van Marwijk schreef in mei 2017 het artikel ‘Beestenboel in de Paramaribo Zoo’. Het is een typisch Surinaams verhaal over de politiek die maar niet wil deugen, en Surinaamse dollars die steeds weer op de een of andere manier verdwijnen.
Directeur John Altenberg vertelt Van Marwijk over de komst in het stichtingsbestuur van steeds meer ‘paarse bestuursleden’, ofwel leden van de Nationale Democratische Partij van Bouterse. Na achttien jaar moest voorzitter Iwan Wijngaarde plotseling het veld ruimen. ‘Dealen met de overheid maakt me ziek’, verzucht zegt directeur Altenberg.
De harpij-arend in Paramaribo Zoo zal apotheker Tjong Akiet de komende tijd nog erg hard nodig hebben.
(november 2018)

 

Suriname in Plaatselijk Belang