MONPAZIER (Dordogne) Op het terras van Hotel de France aan het Place de Cornières in afwachting van de groentesoep waar het Menu Suggestions (18,50 euro) mee begint. De zon schijnt nog op de arcaden aan de overkant van het plein en op de toren van de St-Dominique. In de boog boven ons voeren de zwaluwen hun onverzadigbare jongen.
Precies op de plek waar wij nu zitten, tekende R. Courbel voor de Groene Michelin Dordogne hoe een centraal plein van een bastide eruit moet zien, zo dus…
Vanaf de dertiende eeuw legden de Franse en de Engelse koning in de Dordogne om strijd bastides, versterkte stadjes aan. De bevolking uit de buurt werd beleefd verzocht zich er te vestigen. In ruil voor veiligheid, een goed huis en een stuk land werd van hen trouw aan de landheer en een aanzienlijk deel van de opbrengst verwacht.
Monpazier werd op 7 januari 1284 door de Engelse koning Edward I gesticht en geldt als best bewaarde bastide van de Dordogne.
Michelin gaf het stadje één kostbare ster (‘interessant’) en nam een min of meer wiskundig verslag ter plekke in de gids op:
Monpazier vormt een rechthoek van 400 bij 220 meter, met een hoofdstraat van noord naar zuid. Evenwijdig met de lange zijden van die rechthoek lopen de straten van de ene naar de andere korte zijde, gekruist door vier dwarsstraten, waardoor het stadje in rechthoekige blokken wordt verdeeld.
Middeleeuwse logica die meer dan zeven eeuwen moeiteloos overeind kon blijven. Voorlopig echter hebben we even meer oog voor de tweede gang van het Menu Suggestions. We kozen voor zalmsalade en een gebakken Chèvre-kaasje op stokbrood.
(juni 2004)