CIUDAD RODRIGO (Spanje) In het jaar 1165 begonnen ze in Ciudad Rodrigo met de bouw van de Catedral de Sante Maria. We lopen door een slaperig vestingstadje in de provincie Salamanca, aan de snelweg richting Portugal.
Vanuit de Plaza Mayor toont de kathedraal zich van zijn mooiste kant met de Puerta de las Cadenas, ofwel het ‘Portaal met de Kettingen’. Er hangen stenen kettingen boven aan de gevel rond een groot raam. Boven de deur van het portaal staat Christus geflankeerd door twee keer twee apostelen. Onder gotische baldakijnen staat boven hun hoofden nog een rij bijbelse figuren.
De ingang voor toeristen van de kathedraal ligt een klein stukje verderop. We dwalen door een vrijwel verlaten kerk en ook in de kloosterhof naast de kathedraal horen we voornamelijk onze eigen voetstappen.
Alle tijd dus om rustig rond te kijken. Veemde details krijgen de kans om op te vallen. Op een van de zuilen van de kloosterhof zie je een naakt knielend figuurtje van steen. Verderop op een reliëf zijn twee mensen met onduidelijke dingen bezig zijn. In het priesterkoor lijkt een mannetje onder een stoelzitting winden te laten.
Waarom, denk je onwillekeurig. Wat is de bedoeling ervan? Waarom zulke beelden in de gewijde ruimte van de kathedraal?
In het verhaal Nog steeds niet in Santiago uit 1982 realiseert Cees Nooteboom zich dat in de middeleeuwen iedereen de betekenis van alle beelden in hun kerk kende, terwijl dat nu onderwerp van specialistische kennis is. Nooteboom schrijft er dit over: ‘Godsdienst wordt kunst, betekening wordt vorm, verhalen worden beelden die alleen nog maar zichzelf betekenen.’
‘Beelden zonder verhalen’, woorden die ik al jaren alle kerken door met me meesleep. (mei 2023)
