SKYROS (Griekenland) Als de veerboot Achilleas de haven van Linaria binnenvaart, klinkt hoog boven ons vanaf de kust ‘Also Sprach Zarathustra’ van Strauss. Zarathustra hoort hier op het eiland al jaren bij de welkomstrituelen. Even later hobbelt onze rode Panda de havenkade op. We zijn na tien jaar terug op Skyros.
Vanuit ons appartementje beneden bij het strand in Magasia is het altijd weer een flinke klim omhoog naar Skyros Town. Als altijd is de eerste die we in de stad ontmoeten, Rupert Brooke. Hij is meer dan drie meter lang, bloot en van brons. Een monument voor ‘eternal poetry’ voegt de sokkel aan de waarneming toe.
Iedereen in Engeland kent deze Rupert Brooke. Hij zette de vaderlandsliefde van de Engelsen in de Eerste Wereldoorlog op rijm. Zijn sonnet ‘The Soldier’ begint met de drie in Engeland veel geciteerde patriottische dichtregels:
If I should die, think only this of me:
That there’s some corner of a foreign field
That is for ever England.
Mocht ik ergens in den vreemde sterven, dan zal die uithoek voor altijd Engeland zijn...
Brooke zat in april 1915 aan boord van een Brits marineschip dat onderweg was naar Gallipoli. waar geallieerden de Turken gingen aanvallen. In afwachting van nadere bevelen ging het schip bij de baai Tris Boukes op de zuidpunt van Skyros voor anker.
Al snel werd Brooke ziek, waarschijnlijk was het bloedvergiftiging als gevolg van een muskietenbeet. Na enkele dagen, op 23 april 1915 stierf hij.
Drie collega’s gingen ’s avonds van boord en dolven een graf op de door Brooke aangegeven plaats bij een groepje olijfbomen. Tegen middernacht begroeven ze hem daar in het licht van de maan. Het rook er naar wilde salie, schreef één van zijn vrienden naar huis.
De olijfbomen staan er nog steeds. Iets verderop staat tegrnwoordig een gesloten hoog hek van een geheimzinnige militaire basis. We hebben vijftien kilometer door een grotendeels kaal en verlaten landschap gereden. Op het pad naar beneden naar het graf ligt het uitgedroogde karkas van een geitje. Er komen niet veel mensen in Rupert Brookes ‘corner of a foreign field’. We ruiken de salie.
(juni 2014)