EL HIERRO (Canarische Eilanden) Is er iets veranderd in Frontera, vragen we ons af. Op het eerste gezicht niet bijzonder veel. Acht jaar geleden waren we hier voor het laatst. De wereld mag in razend tempo blijven veranderen, El Hierro en de Herreños niet. Gelukkig maar...
De meest opvallende wijziging die zich sinds acht jaar in het straatbeeld van Frontera voltrokken heeft, is de nieuw aangelegde, fraai geplaveide hoofdstraat. Brede trottoirs aan weerszijden en royale parkeervakken maken Frontera tot een verkeerskundig pareltje. Ongetwijfeld zijn de inwoners van Frontera trots op hun gemeentebestuurders die zulks wisten te realiseren en dat zullen ze bij de eerstkomende verkiezingen niet vergeten...
Het feit dat je voortaan tussen 8 en 20 uur maar één uur in de hoofdstraat mag parkeren, lijkt niemand in het dorp echt te verontrusten. De inwoners van El Hierro zijn gewend hun eigen gang te gaan. Een nieuwe hoofdstraat is prachtig, maar je moet er verder geen last van hebben.
Het ultieme symbool van eigenwijsheid van de Herrenos heeft een plekje gekregen aan het begin van de Hoofdstraat. Het beeld van een 'Carnero': een in een ramsvel gestoken jongeman man die om zich heen loert.
Los Carneros de Tigaday, ofwel de jacht van de rammen is het carnaval op El Hierro. Toen we in 2001 voor het eerst op het eiland waren, raakten we er tot onze verbijstering middenin terecht (foto). Niks geen halfblote meisjes heupwiegend op versierde wagens of als meisjes verklede jongens met netkousen op hoge hakken die elders op de Canarische Eilanden het beeld van het carnaval bepalen. Hier op El Hierro zitten dertig jongens verkleed als rammen brullend achter de meiden aan. Wie het ongeluk heeft gepakt te worden, krijgt het gezicht met houtskool zwartgemaakt. Gillend stuiven de dames alle kanten uit. Carnaval is het feest van de vruchtbaarheid en dat willen ze op El Hierro weten ook.
(maart 2012)