PARIJS (Frankrijk) Weer eens naar Parijs geweest. Het was jaren geleden. Al die tijd domweg niet aan toegekomen. Twee dagen door de stad gesjouwd. Langs de bekende plekjes als echte toeristen. Af en toe regent het. Bij de uitgang van elk metrostation kun je paraplu’s kopen. De Parijzenaars lopen nóg sneller dan anders als het regent.
Uiteraard regent het ook als we in Montmartre de metro uitkomen. Onderaan de trappen van de Sacré-Coeur draait een lege draaimolen. Op het pleintje voor de kerk spoelt de verf van een levend standbeeld af. Rond de Musketier ligt een plasje bronsverf. Binnen in de Sacré-Coeur kun je over de koppen lopen. Tevergeefs vragen de bordjes om respect en stilte.
Later op Boulevard St-Germain. Voorbij de kerk nog net een plekje op een terras onder het scherm. Een groot oud café, Café de Flore. Water spat op achter de auto’s. Obers met zwarte sloven brengen afwezig bestellingen rond. Wij drinken twee kleine koffie.
Later zoek ik Café de Flore op internet. Stamgasten van weleer: Albert Camus, Jean Paul Sartre, Simone de Beauvoir. Ze schreef haar beroemdste boeken in de bovenzaal van het café. De rekening van de twee koffie bedraagt 8,60 euro. Hoezo existentialisme…
Na het eten in Café de l'Industrie vlakbij de Bastille nog even wat drinken. We zitten op het smalle terras van één van de vele cafés vooraan in de Rue de Roquette. Lijn 69 perst zich door de straat op weg naar Père-Lachaise.
Naast ons zit een jongeman een boek te lezen, A la Recherche du temps perdu van Marcel Proust. Zijn glas rode wijn blijft onaangeroerd. Wie houdt op zo’n moment niet van Parijs …
(juli 2011)