ULASSAI (Sardinië) Overal stroomt het water. Normaal is de bodem van het eiland kurk- en kurkdroog in deze tijd van het jaar. Het heeft de afgelopen septemberweken meer geregend dan de Sardijnen sinds jaren gewend zijn.
We zijn op weg naar de grotten Su Marmuri boven het stadje Ulassai. De weg slingert een paar haarspelden omhoog. We stoppen uit om naar het water te kijken dat overal tevoorschijn komt. Het klettert van de rotsen naar beneden. Je hoort het zijn weg naar beneden zoeken. Hier en daar volgt het de trappetjes van een bergpad.
Aan het eind van de weg kijken we naar beneden. Achter Ulassai ligt de Monte Tissidu als een enorm blok basalt in de vlakte tussen de stad en de kust. Daartussen klatert het water.
Al dat water in september is voor de Sardijnen het gesprek van de dag. Ook in de grot. We moeten beslist even in Santa Barbara gaan kijken, zegt de gids als we weer terug zijn bij de ingang. We rijden de bergen in en zien het water hoog boven ons tientallen meters over de rand naar beneden storten. Eiland met stromend water. Zolang het duurt.
(september 2009)