PAXOS (Griekenland) De man van de brommerverhuur had zijn zuster gebeld. Die bracht ons door de straatjes van Gajos naar een groot huis aan de rand van het dorp. Wij hadden onderdak op Paxos.
In het haventje van Gajos worden de gedachten aan het heetst van de klassenstrijd moeiteloos levend gehouden. 's Avonds ligt de kade vol met enorme jachten. De mensen op het achterdek laten het ijs in hun glazen tinkelen. De rest van het eiland slentert er gelaten langs.
De ober in restaurant Pan & Theo laat je harteloos in de steek als een gezelschapje bootjesmensen zich aandient. De baas van de zaak, die Pan of Theo moet heten, lijkt af en toe achter de bar één van zijn personeelsleden te slaan als diens dienstbaarheid jegens het bootjesvolk het wat laat afweten. We weten niet hoe snel we ons eten op moeten krijgen en wég zijn we…
De volgende avond bij George's Corner op het pleintje bij de kerk gaat het er een stuk minder heftig aan toe. Geen last van bootjesmensen bij George. Een dame met een enorme bos blond haar domineert het terras met haar verschijning en haar schelle stem. De rest van het terras zwijgt voornamelijk. Wij ook, zelfs over het feit dat één van George zijn souvlaki's bedorven blijkt. Je kunt niet alles hebben op Paxos, als je geen jacht hebt.
(juni 2009)